وبلاگ شخصی احمدرضا دولتشاه

با توجه به طرح هایی که از سمت دولت عربستان در رابطه با این شهر ارائه شده است، قرار بر این است که این شهر به صورت طبقه ای و در سه طبقه اصلی ساخته شود. طبقه اول فضایی کاملا سبز و برای رفت و آمد پیاده بوده و به صورت پارکی زیبا طراحی می شود، البته در زیر قسمت زیرین آن محل سکونت ساکنین این شهر بوده و به نوعی، می توانیم بگوییم هر طبقه خود از طبقاتی تشکیل می شود.طبقه دوم این شهر (طبقه میانی و طبقه دوم از بالا) شامل فروشگاه های مورد نیاز و مراکز اداری و دفاتر کسب کار خواهد بود. به نوعی برنامه ای که برای این شهر طرح شده است این است که طبقه دوم، قلب تپنده اقتصادی شهر باشد. با توجه به این که در توضیحات پروژه آمده که این شهر قوانین جداگانه و پارلمانی مختص خود و جدای از کشور عربستان خواهد داشت و به نوعی خود مختار خواهد بود، طبقه دوم آن می تواند میزبان کسب و کار های بزرگ و عظیمی در دنیا باشد.در پایین ترین طبقه یعنی طبقه سوم (با اینکه این نام گذاری طبقات می تواند کمی گیج کننده باشد، اما این روشی است که در طرح های موجود از این شهر به طبقات مختلف اشاره می کنند)، محل و وسیله حمل و نقل تونلی و سریع السیر برای تردد در سطح شهر خواهد بود. یکی از کلیدی ترین دلایل خطی بودن این شهر همین مسئله رفت و آمد است، حرکت یک قطار زیرزمینی سریع السیر در یک خط مستقیم بسیار بهینه می باشد، با توجه به اینکه هم اکنون قطار هایی در ژاپن داریم که با سرعت های بالای 300 کیلومتر در ساعت حرکت می کنند، می توانیم بگوییم که طی کردن مسافت صد و هفتاد کیلومتری این شهر با پیشرفت تکنولوژی در نیم ساعت ممکن خواهد بود. برای داشتن یک مقیاس ساده، اگر شما با خودروی شخصی خود در جاده شروع به حرکت کنید و با حداکثر سرعت مجاز حرکت کنید، برای وبلاگ شخصی احمدرضا دولتشاه ...

پروفسور سایمون بل، پژوهشگر حوزه شهری و استاد دانشگاه ادینبورگ انگلستان، تور یکروزه ای در تهران داشت. "او تهران را دید". متن زیر گزارش مشاهدات یک روزه اوست که در سایت اربنیتی بازنشر شده است.فضاهایی را دیدم که معلوم نبود برای فرودگاه است، یا تهران!در اتحادیه اروپا قانونی تصویب شده است به نام "کمربند سبز". این کمربند برای شهر دو فایده بزرگ دارد، یکی اینکه محدوده و مرز شهر را مشخص می کند و اجازه بزرگ شدن بیش از حد را نمی دهد و دوم اینکه با ایجاد نوار سبز، کمک بزرگی به محیط زیست شهری می کند و الزاما باید شهر به سمت درون رشد کند، این یک قانون کلی برای قاره اروپا است. اما وقتی من از فرودگاه امام به سمت شهر تهران حرکت کردم فضاهایی را دیدم که معلوم نبود برای فرودگاه است، یا تهران!!! و اصلا مربوط به کدام شهر است؟! و کاملا مشخص بود که محیط اصلا تحت کنترل نیست و مدیر ندارد و بزرگ ترین عیب این بود که اصلا معلوم نبود که شهر کجا تمام می شود و اصلا مرزی وجود ندارد وبلاگ شخصی احمدرضا دولتشاه ...

طرح‌های موضعی موضوعی نوعی از طرح‌های شهری است که به فراخور زمان و مکان می‌تواند مورد استفاده مدیران و برنامه ریزان شهری قرار بگیرد.طرح‌ها و برنامه‌های شهری بخش‌ها و قسمت‌های مختلفی را شامل می‌شود. این طرح‌ها وضعیت موجود یک شهر را مورد مطالعه قرار می‌دهد تا بتوان طرحی واقع‌بینانه برای آینده شهر تدوین کرد و چشم اندازی روشن از آینده داشت.اصول ثابت و مشخصی بر هرکدام از طرح‌های شهری حاکم است، اما هریک از آنها به نحوی متفاوت شهر را مورد بررسی قرار می‌دهد لذا نیاز است یک برنامه ریز در ابتدا مشخصات و خصوصیات هریک از طرح‌های شهری و کاربرد آنها را بداند تا بتواند در زمان مناسب خود از این طرح‌ها استفاده کند.مشکلات و معضلات شهری، گستردگی این مشکلات و دیدگاه مدیریت شهر تعیین می‌کند کدام طرح در چه زمانی استفاده شود. طرح‌های موضوعی موضعی یکی از این طرح‌ها است که در مکان و زمان مناسبش باید مورد بهره برداری قرار بگیرد.ویژگی بارز این طرح‌های شهری چیست؟از ویژگی‌های خاص طرح‌های موضوعی و موضعی این است که این طرح برای هر شهری متفاوت است و برحسب اقتضائات، شرایط، اقلیم، جغرافیا و واقعیت‌های آن شهر یا مکان مورد نظر تدوین می‌شود لذا کارایی خاص خودش را در هر زمان و مکان دارد. طرح‌های موضوعی و موضعی در برابر نگاه‌های بخش نامه‌ای، نگاه‌های از بالا به پایین و نگاه‌های کلیشه‌ای قرار دارد که نسبت به همه مکان‌ها و شهرها دیدگاه یکسانی دارد. طرح‌های موضوعی و موضعی در قالب طرح‌های راهبردی دیده شده، زیرا طرح‌های راهبردی کلان‌نگر است و همه مسائل را مورد بررسی قرار می‌دهد اما در عین حال این طرح‌ها به موضوعی خاص در مکان و موضعی خاص توجه دارد.چه مسائل و موضوعاتی در این طرح‌ها مورد توجه قرار می‌گیرد؟نام این طرح‌ها از وبلاگ شخصی احمدرضا دولتشاه ...